سقف  ِ اتاق بی نفس هایت چون لحد  است ،

و من حیران ِ نبودنت در شب های ِ طولانی ِ این قبر ،

طاقت ِ شانه هایم زیر ِ تابوت ِ آرزو ها تمام شد ...

بغض های ِ عزیز :

قورت دادن ِ مکرر ِ شما ، فایده ای نکرد ؛

مدت ِّ اقامت تان در گلوی ِ بنده 119 روز شد .

لطفا قبل از اینکه کار به کدورت بکشد ،

این زیستگاه  ِ تنگ و تاریک را ترک کنید ...

  با تشکّر : مهــــــلــآ *:)

سوگند به آرشه ی ِ ویولن : آن هنگام که مرهم ِ اضطراب و نبض ِ تنهاییست ؛

قسم به قلم : آن هنگام که حکم ِ تنهآیی را می نویسد ؛

سوگند به کاغذ : آن هنگام که همه ی ِ نگفته ها را به دوش کشید ؛

قسم به بغض های ِ پنهان در سینه : آن هنگام که محرم ِ دلواپسی می شوند ؛

 * دلیل نوشت : این روزها نوشتن را بهانه لازم نیست و می نویسم که جان را نوشتن باید .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: